Neden Buradayız?

Sosyal Medyacı küçük kardeş yeni böbrek nakli olmuş büyük kardeşe demişti ki beş yıl önce "bre kardeş gel beraber kardeş kardeş bir blog açalım, hem çalalım hem oynayalım; bizimle oynamak isteyenleri de aramıza kata kata kocaman bir aile olalım."

İşte böyle çıktık yola,hem kendimiz için hem sizin için, hayatın ve hayatlarımızın içinden, aklımızdan geçenleri, aman aklımıza gelmesin dediklerimizi; görüşlerimizi; yaşanmışlıklarımızı ve yaşanmışlıklaşmasını umduklarımızı; Dün’ün Bugün’ün olası Yarınların içine Siz dostları da katıp, arkamızda rüzgar önümüzde hayat, savrulalım dedik.

Her telden çalmak için burdayız, hem ağlatıp hem güldürmek, bazen güldürürken ağlatıp bazen ağlatırken güldürüp hep düşündürmek için. Gün gelecek stresimizi atacağız birlikte, gün gelecek kızıp bağıracağız ama inanın kızarken bile mutlu olacağız; Çünkü biz inanıyoruz ki mutluluk varılacak hedef değil, katedilen yoldur. Biz bu yolda iki mutlu noktayız ve sizlerle bir sürü mutlu noktacıklar olmak için buradayız....



13 Mart 2012 Salı

YEMEK İÇİN Mİ YAŞIYORUZ, YAŞAMAK İÇİN Mİ YİYORUZ?:)



Siz bana yemeden nasıl yaşayacağız tabii ki yaşamak için yiyoruz demeden, ben konuya açıklık getirivereyim kelamın ilk cümlesinden:) Elbette yaşamak için yemek zorundayız o ayrı ama bir de hani neredeyse hepimiz hayatımızı yemek üzerine kuruyoruz ya, o da işin enteresan yanı. 

En güzel sohbetler sofralarda edilir, yemek biter üstüne yemek tarifleri verilir, biraraya gelmek için yemekler organize edilir, yemeğe daha gidilmeden ne yesek diye saatler önceden düşünülmeye başlanır, Annelerimizin uyanır uyanmaz aklına düşen soru akşama ne pişireceğim olur, rejim yapanlar en çok yemek düşünenlerdir, zar zor ağzına bir lokma tıkan iştahsızlar bile tıktığı o lokmadan keyif almak ister. 

Hah işte doğru kelimeyi buldum galiba... Fiziksel ihtiyacımızın yanında hatta belki de ötesinde keyfimiz için yiyoruz, yedikçe tatmin oluyoruz, tatmin oldukça bağımlılaşıyoruz ve bir bakıyoruz ki Yemek yeme olayı hayatımızı planmaya başlıyor, bizi kontrolu altına alıyor. Sıkılıyoruz sıkıntıdan yiyoruz, seviniyoruz yemekte kutluyoruz, üzülüyoruz unutmak için yiyoruz, aşık oluyoruz sevgilimizle beraber gezerken yiyoruz, aşk acısı çekerken iştahım kapandı deyip üzerine mutluluk hormonu salgılatsın diye çikolata kemiriyoruz... :) Çoğumuz tok olsak bile, çok sevdiğimiz birşey önümüze konduğunda tüm duyularımız uyarılıyor ve tokluğumuza tokluk katarak keyifle önümüze konanı silip süpürüyoruz...

Öyle görünüyor ki bütün yollar yemeğe çıkıyor, bütün yollar yemekten geçiyor:) YEMEK yemek için bahaneler hiç bitmiyor...

Yemek yemekten arda kalan zamanlar da bize kalıyor işte, o arada çalışıyor didiniyor, yapılacakları hallediyor sonra yine ne yiyeceğimizi düşünmeye başlıyoruz. 

Peki vücudun enerji ihtiyacı yaklaştı sinyali mi bizi yemek düşünmeye iten, yani fiziksel ihtiyaçlarımız mı yemek yemenin sosyal hayatımızdaki öncelikli vazgeçilmezliğini belirleyen yoksa bizim keyfe olan tutkumuz mu, yoksa ikisi birden mi? Yani tavuk mu yumurtadan çıkar, yumurta mı tavuktan misali....

Ben işin içinden çıkamadım, sorunun cevabını bulmayı size bırakıyorum, dayanamıyorum ve YEMEK YEMEĞE GİDİYORUUUUMMMMMM:)

Alev Keskin

4 yorum:

  1. beğendiğim bir paylaşım olmuş daha öncededediğim gibi sanırım ben yaşamak için yiyenlerdenim ama keyif almak konusunda katıldığım husus gerçekten en hoş sohbetlerin sofralarda oluşması veya bir toplaşmayı bile yine yemek organizasyonu altında sürdürmek planlamakta olsa gerek kendimce..kimbilir hayattaki zevklerimizle sofradaki tatların buluşmasından olabilir.Birde annelerin öpülesi ellerinden çıkan lezzetlerin dayanılmaz hafifliği...

    YanıtlaSil
  2. ekmek icin bir ömür... bos ömür...

    YanıtlaSil
  3. Lezzetler!! hayatımın vazgecılmez mutlulukları... hele de bır kadeh şarap ya da bazen bır duble rakı eşlıgındeki muhabbetler;baska nerede yaşanabılırki?Yemek yemeyı keyıf halıne getırenlerdenım, cogu zaman, bazen de yaşamak için yıyenlerden;cok nadır de olsa...Şöyle bır dusundum de; o, nefıs kokusuyla benı cagıran yemekler, guzel hazırlanmıs sofralar, dostlar hayatımın anlamları, benı yaşama baglayan en onemlı nedenler
    miş aslında....Nusret Kantarcı Tasan

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. eee Nusret Teyzem bir Ege'liye de böyle bir yorum yakışır işte:))) Biz bu sofra muhabbetlerinde büyüdük:)

      Sil

Çok teşekkür ederiz,yorumlarınız bizim için çok değerli.