İki adam ve bir kadın; bir adam ve iki aşk (1.bölüm)

 Sandalyesinde şöyle bir kaykılıp ne gündü diye düşündü Aslı, yorgunluktan gözleri kapanıyordu. İşten çıkıp eve gidecek hali bile kalmamıştı, ama bir yandan da eve gidip bir kadeh  şarabın arkadaşlığında dinlenmek fikrinin cazipliği , O'nu oturdugu yerden kalkmaya zorluyordu. Mahir’ le bile konuşamamıştı bugün yoğunluktan, öğleyin aradıgında aceleyle telefonu kapatmak zorunda kalmış, sonra da arayacak vakti olmamıştı. Kesin çok kızmıştır, bir an önce arayıp gönlünü almalıyım diye düşündü genç kadın. Ah Mahir, sevgili nişanlısı...enteresan adamdı doğrusu...Seviyordu O’nu ama evlilik zamanı yaklaştıkça da aralarında eksik olan birşey olduğu fakat eksikliğin ne oldugunu bilememe duygusu, içten içe rahatsız ediyordu Aslı’yı... Mahir çok başarılı 35 yaşlarında bir avukattı. Genç yaşına rağmen büyük firmaların vazgeçilmez adamı olmuştu, kodamanlar her başı sıkıştığında O’nu ararlardı. Ağzı çok iyi laf yapıyordu, altından girer üstünden çıkar işleri olmasını istediği hale dönüştürürdü. Aslı ve Mahir ilişkisinde de durum böyleydi galiba, belki de Aslı’yı rahatsız eden buydu. Güdüldüğünü hissetmeden güdülmek... İstemediği bir şeyi bile sanki en çok istediği şeymiş gibi yaparken bulmak kendini. Sanki görünmez bir yular takmıştı O’na Mahir, nereye çekse oraya gidiyordu Aslı  ve işin kötüsü de bunu farketmiyordu bile.

Çok yakışıklı olmasa da oldukça karizmatik bir adamdı Mahir. Alnına düşen siyah saçlarını güçlü elleriyle öyle bir savurur ve delici bakışlarla etrafına tepeden öyle bir bakardı ki, dünyanın en yakışıklı adamına baktığınızı sanırdınız; koskocaman karga burnunu ve hafiften saga çarpık çenesini görmezdiniz bile. Oysa Aslı dünyalar güzeli, narin, ufak tefek, yüzü gözü özene bezene yaratılmış güzellikte ve bir o kadar da akıllı bir kızdı. Kumral dalgalı saçlarını hep arkadan dağınık bir şekilde toplar, gözünün üzerine düşen bir tutam lüleyi kıvıra kıvıra düşüncelere dalardı. Ama akıllı olmak ile uyanık olmak arasında epey bir fark olsa gerek ki bir türlü Mahir’in onu nasıl kuklaya çevirdiğini göremiyor, ilişkilerinin çok güzel gitmekte olduguna ve evleneği adamın Mahir’den başkası olamayacağına inanıyordu ya da henüz inandığını sanıyordu. Yüreğinde bir yerlerde tohumlarını atmakta olan arayıştan habersizdi...

İşten çıkmadan önce telefonu aldı, Mahir’in numarasının kayıtlı oldugu 1 tuşuna bastı ve ahizenin öbür tarafındaki sitemkar ses Aslı’nın yüreğini deldi geçti. İnsan öğleyin öyle kapattıktan sonra bir daha aramaz mıydı, bu nasıl işti...Yorgunluktan ağzını açacak hali olmayan ve Mahir’den güzel birkaç söz duymak için can atan Aslı, bu sitemlere kulağını tıkadı ve bu akşam görüşmeyeceklerini Mahir’in toplantısı olduğunu öğrenip farketmeden hissettiği hafif bir rahatlama ile evinin yolunu tuttu. İş yerine yakın oturuyor olması çok büyük şanstı. 5 dakikalık kısa bir direksiyon sallayıştan ve aceleyle alınan sıcacık bir duştan sonra kendini hayalini kurdugu bir kadeh kırmızı şarabı ve aynı renkteki bornozuyla birlikte kanepede uzanırken buldu...Eli televizyon kumandasına gitti ama vazgeçti, kitap okuyacak hali de yoktu ama yanlızlık da ağır gelmişti birden...Tam o sırada ev telefonu bangır bangır çalmaya başladı sessizlikte...Şaşırdı, cep telefonları hayatımıza girdi gireli ev telefonları çalmaz olmuştu ve Aslı’nınki de bu terkedilmişlikten nasibini almıştı. Yavaşça uzanıp ahizeyi kaldırdı;

“Merhaba ben Rahmi; bunaldım yaşamak istemiyorum, kendimi öldürmek üzereyim ama ölmeden önce son bir defa bir insan sesi duymak istedim” dedi ahizenin diğer ucundaki ses. Ne kadar da Mahir’in sesine benziyordu, birden Aslı kendisine oyun oynandığını düşündü ama adamın konuşmasında Mahir’de olmayan hafif bir Anadolu aksanı vardı. O yüzden düşüncesinden vazgeçti, kafasını toplamaya çalıştı, ne diyeceğini düşündü ama ağzından çıkan kelimeler düşündükleri değildi; “Durun yapmayın, sanki benim yüreğimden geçenleri duydunuz da aradınız, o kadar biriyle konuşmaya ihtiyacım var ki Rahmi bey” dedi Aslı dediklerine kendi bile inanamaz bir halde. Kim oldugunu bilmediği muhtemelen rastgele bir numara çevirmiş ve kendimi öldüreceğim diyen bir adama muhabbet teklif ediyordu, normalde hiç yapmayacağı belki de manyağın teki olan bir adamla konuşmaya hazırlanıyordu. Bu yaptığı içindeki yanlızlığın, Mahir ile ilişkisindeki farketmediği ya da farketmeyi reddetiği  boşluğun, hayatındaki memnun olmadığı şeylerin bir dışa vurumu değildi de neydi...

Devamı için tıklayın.

Alev Keskin

Twitter / @alewkeskin 
http://about.me/alewkeskin

-->